Psychologia zorientowana na proces inaczej nazywana psychologią procesu lub pracą z procesem to metoda psychoterapii stworzona przez Arnolda Mindella w latach 70 ubiegłego wieku. Wywodzi się ona z analizy Jungowskiej i metod terapii Gestalt, czerpie filozofii taoistycznej i tradycji rdzennych kultur. W pracy metodą psychologii procesu uznaje się za znaczące doświadczenie osoby w danej chwili. Processworker czyli terapeuta psychologii procesu stosując narzędzia tej metody pomaga osobie rozwinąć to doświadczenie i odnaleźć jego znaczenie.

Psychoterapia w nurcie psychologii procesu jest skupiona na indywidualnym doświadczeniu osoby

Charakterystyczne dla pracy z procesem jest rozróżnienie trzech poziomów naszego doświadczenia rzeczywistości. Część naszego doświadczenia dotyczy poziomu uzgodnionej rzeczywistości, czyli tego, co do czego wszyscy jesteśmy zgodni, czego istnienie uznajemy za fakt. Inna część naszego doświadczenia dotyczy tego, co nazywamy poziomem snu, który obejmuje między innymi emocje, wyobrażenia, interpretacje faktów, fantazje i sny. Najgłębszą część doświadczenia nazywamy poziomem esencji i jest to poziom przedwerbalny – trudnych do nazwania poczuć, intuicji, tendencji, otaczającej nas atmosfery.